Το αξιόλογο βιβλίο του Αριστοτέλη Παπανικολάου, Η πολιτική της θέωσης, Η ορθοδοξία συναντά τη δημοκρατία, έχει να αντιμετωπίσει δυο τουλάχιστον κρίσιμες συμπληγάδες στον αναγνωστικό πλου του, όπως ισχύει και τα προηγηθέντα θεολογικά πονήματα του Παντελή Καλαϊτζίδη,1 που επιχείρησαν να θέσουν τις βάσεις για μια γόνιμη και έντιμη (αλλά εν πολλοίς εκκρεμή ακόμη) διασταύρωση της ορθοδοξίας με τη νεωτερικότητα και τα θεμελιώδη του δημοκρατικού κράτους δικαίου: για να διαβαστεί, η μελέτη θα πρέπει αρχικά να υπερβεί τη διάχυτη και όχι ολότελα άδικη προκατάληψη ότι, μετά τον οφθαλμικό καταρράκτη, η θρησκεία αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή τύφλωσης του ανθρώπου...
Διαβάστε ολόκληρη τη βιβλιοκριτική