Βιβλιοκρισία του Χαράλαμπου Βέντη για την ελληνική έκδοση του βιβλίου του Αριστοτέλη Παπανικολάου

Το αξιόλογο βιβλίο του Αριστοτέλη Παπανικολάου,  Η πολιτική της θέωσης, Η ορθοδοξία συναντά τη δημοκρατία, έχει να αντιμετωπίσει δυο τουλάχιστον κρίσιμες συμπληγάδες στον αναγνωστικό πλου του, όπως ισχύει και τα προηγηθέντα θεολογικά πονήματα του Παντελή Καλαϊτζίδη, που επιχείρησαν να θέσουν τις βάσεις για μια γόνιμη και έντιμη (αλλά εν πολλοίς εκκρεμή ακόμη) διασταύρωση της ορθοδοξίας με τη νεωτερικότητα και τα θεμελιώδη του δημοκρατικού κράτους δικαίου: για να διαβαστεί, η μελέτη θα πρέπει αρχικά να υπερβεί τη διάχυτη και όχι ολότελα άδικη προκατάληψη ότι, μετά τον οφθαλμικό καταρράκτη, η θρησκεία αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή τύφλωσης του ανθρώπου. H αλγεινή εικόνα της ιδρυματικής χριστιανοσύνης στη χώρα μας, από τις ασύδοτες φονταμενταλιστικές φωνές πολλών εκκλησιαστικών ταγών που πλειοδοτούν σε ρατσιστικές και εθνικιστικές κορώνες μέχρι τη δια-χρονική λειτουργία της Εκκλησίας ως μοχλού ανάσχεσης και φραγής σε κάθε κοινωνικοπολιτική εξέλιξη (π.χ., σε ζητήματα όπως ο εκσυγχρονισμός του οικογενειακού δικαίου, η αφαίρεση του θρησκεύματος από τις αστυνομικές ταυτότητες ως ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο κ.λπ.), έχει κατορθώσει εδώ και χρόνια να αποξενώσει την εκκοσμικευμένη διανόηση αλλά και την πλειοψηφία των σκεπτόμενων δημοκρατικών πολιτών με αστική συνείδηση και ανοικτούς ορίζοντες από την oρθοδοξία.

Διαβάστε ολόκληρη την βιβλιοκριτική